historia-snookera

Historia snookera

Snooker jest jedną z najpopularniejszych gier kija i bili, która na przestrzeni swojego istnienia doczekała się licznych turniejów i zaskarbiła serca wielu miłośników zielonego stołu. Z tego względu postanowiliśmy przedstawić historię snookera i spojrzeć na ewolucję tej wciągającej rozgrywki.

Wszystko rozpoczęło się w 1875 roku w mesie oficerskiej 11. pułku Devonshire stacjonującego w indyjskim mieście Jabalpur (wówczas Jubbulpore). To właśnie wtedy porucznik Neville Francis Fitzgerald Chamberlain stworzył grę o nazwie snooker. Eksperymentując z jedną z istniejących gier w bilarda, która składała się z 15 czerwonych bil i jednej czarnej, Chamberlain dorzucił dodatkowe bile kolorowe i tak narodziła się nowa gra. Słysząc, że początkujący kadeci studiujący w Królewskiej Akademii Wojskowej w Woolwich otrzymali slangowe określenie „snookers”, porucznik zauważył, że wszyscy obecni, którzy grali w tę nową wersję bilarda, byli „snookerami w grze”. I nazwa natychmiast się przyjęła.

W 1885 roku John Roberts, ówczesny mistrz brytyjskiego bilarda, odwiedził Indie i spotkał się z Chamberlainem podczas kolacji z maharadżą Cooch Behar. Po zapytaniu o zasady snookera Roberts zdecydował, że przedstawi grę pasjonatom bilarda w Anglii. I choć musiało upłynąć wiele lat, zanim gra stała się popularna, pod koniec XIX wieku producenci sprzętu bilardowego zdali sobie sprawę z komercyjnego potencjału snookera.

W 1916 roku odbyły się pierwsze oficjalne zawody snookera, jakimi były Mistrzostwa Anglii Amatorów. Pierwsze ważne wydarzenie zawodowe odbyło się w 1927 roku, a jego zwycięzcą został Joe Davis – pierwsza supergwiazda snookera. Davis wygrywał Professional Snooker Championship (które później przekształciły się w World Snooker Championship) przez 15 lat z rzędu. Dzięki temu odegrał kluczową rolę w zwiększaniu popularności snookera. W latach 30. snooker wyprzedził bilard jako najpopularniejszy sport bilardowy w Wielkiej Brytanii.

Po krótkim spadku popularności w latach 50. snooker powrócił na mapę. Powodem było wprowadzenie w 1969 roku serialu telewizyjnego BBC pt. Pot Black, który przedstawiał coroczne turnieje snookera i nakręcony był w kolorze.

Wraz z pojawieniem się takich gwiazd, jak Dennis Taylor, Ray Reardon, Steve Davis i Alex „Hurricane” Higgins, finał Mistrzostw Świata w Snookera wkrótce przyciągnął przed ekrany miliony widzów na całym świecie i znalazł nowy stały dom w teatrze Crucible w Sheffield. W całym kraju kluby snookera zaczęły wyskakiwać jak grzyby po deszczu, a sponsorzy pospiesznie inwestowali w nowy popularny sport.

I pomimo że zakaz reklamowania wyrobów tytoniowych w sporcie w 2000 roku początkowo ograniczył liczbę imprez i pieniądze od sponsorów, od 2010 roku World Snooker Tour znowu zaczął generować coraz większe zainteresowanie. Były to czasy, kiedy promotor sportu Barry Hearn nabył pakiet kontrolny w komercyjnej firmie snookera – World Snooker Limited.

Dzisiaj snooker radzi sobie bardzo dobrze w świecie sportowych zmagań i jak na razie nie wygląda, aby jego popularność miała się zmniejszyć.